راهاندازی و احداث واحدهای تولیدی آهن اسفنجی در دنیا، سبب پیشرفت و توسعه این محصول در دنیا شده است. وجود زیرساختهای لازم جهت تولید، از مهمترین پارامترهای موثر در افزایش میزان تولید بهشمار میرود. فلزات آنلاین قصد دارد تا با بررسی میزان تولید در سالهای گذشته، به بررسی آینده این محصول استراتژیک جهانی بپردازد؛ محصولی که میتواند شکوفایی ایران بهعنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان در دنیا را نیز بههمراه داشته باشد.
اولین کارخانه تولید آهن اسفنجی به روش میدرکس در سال 1969 در پورتلند، اورگان ایالات متحده آمریکا توسط شرکت فولاد میلز پیشین اورگان تاسیس شد. شاید آن زمان کسی کمتر فکر میکرد که این روش با تمامی مزایا و معایب خود، روزی بتواند عمده تولیدات آهن اسفنجی دنیا را بهخود اختصاص دهد و موجبات پیشرفت و توسعه این صنعت را فراهم سازد. بعد از گذشت 38 سال (منتهی به 2006)، میزان مجموع کل تولیدات آهن اسفنجی جهان بهحدود 500 میلیون تن رسید. پس از آن، با گذشت زمان و پیشرفت و توسعه واحدهای تولیدی و افزایش ظرفیت، تنها در مدت 11 سال (تا سال 2017) بیش از 800 میلیون تن آهن اسفنجی در دنیا تولید شد. توان فعلی تولید آهن اسفنجی در دنیا بیش از اعداد و ارقام ذکر شده است؛ بهطوری که در صورت تداوم توسعه ظرفیتها امکان تولید بیش از یک میلیارد تن آهن اسفنجی پس از سال جاری تا سال 2030 وجود دارد؛ این رقم نشاندهنده میزان پیشرفت تولید این محصول در دنیا است.
نمودار 1، میزان تولیدات جهانی آهن اسفنجی به روش میدرکس را نشان میدهد. میزان تولیدات این محصول از سال 2013 تا سال 2016 تقریبا در حدود 73 میلیون تن بوده است. اما این میزان در سال 2017 بهدلیل راهاندازی واحدهای تولیدی جدیدی مانند Lebedinsky در روسیه با افزایش قابل ملاحظهای مواجه بود. طبق پیشبینیهای انجام شده و با توجه به میزان تولید بیش از 80 میلیون تن در هر سال تا 2020، واحدهای تولیدی این محصول در دنیا تا سال 2030 قادر به تولید یک میلیارد تن آهن اسفنجی با روش میدرکس خواهند بود که در نوع خود رکورد بهشمار میرود.
کشورهایی مانند ایران و هند با هدفگذاری و تسهیل سیاستهایی در جهت تولید، نقش بسیار قابل توجهی در این زمینه خواهند داشت. راهاندازی واحدهایی مانند تولید آهن اسفنجی در بیجار و مراغه، در راستای افزایش ظرفیت آهن اسفنجی کشور و جهان راهاندازی خواهد شد. امید میرود که با تکمیل ظرفیتهای داخلی و بینالمللی این محصول، شاهد اتفاقات بسیار مثبتی در این زمینه باشیم؛ راهی که تا 12 سال آینده (سال 2030)، دنیا را به هدف تولید یک میلیارد تنی آهن اسفنجی خود خواهد رساند.