مکرون در واکنشی شدیداللحن به اعتراضات خشن در کشورش گفته معترضان باید «خجالت بکشند» و «خشونت در فرانسه جایی ندارد». معترضان خشمگین از سیاست‌های امانوئل مکرون و تشکر او از رفتار پلیس با معترضان، با آتش زدن چوب و لاستیک خیابان شانزه لیزه را بستند. به‌دنبال این اتفاق درگیری‌هایی میان معترضان و پلیس روی داد. «آدام نوسیتر»، در گزارش ۲۴ نوامبر برای نیویورک‌تایمز می‌نویسد: فریادهای «مکرون استعفا» و «مکرون برو گمشو» روز شنبه در شانزه لیزه طنین‌انداز بود. تا روز جمعه ۳ آذر (۲۴ نوامبر) ۱۳۶ مامور پلیس و ۶۰۰ شهروند غیرنظامی این کشور زخمی و گفته شده دو نفر هم کشته شده‌اند. پلیس فرانسه همچنین روز جمعه ۳ آذر (۲۴ نوامبر) موفق شد یکی از اعضای جنبش جلیقه زرد را دستگیر کند. این مرد ۴۵ ساله مواد منفجره‌ای به خود بسته بود که ضامن آن نزدیک گردنش قرار داشت. این مرد پس از ساعت‌ها مذاکره سرانجام حاضر شد خود را به ماموران پلیس تسلیم کند. گفته می‌شود این مرد در نظر داشت با این اقدام امکان گفت‌وگوی امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، با نمایندگان تظاهرات‌کننده را فراهم کند. گفته شده حدود ۳ هزار نیروی پلیس روز شنبه در خیابان‌های پاریس مستقر شده بودند. به نوشته گزارشگر نیویورک‌تایمز، اهداف نمادین معترضان دو چیز بود: پایتخت و شخص مکرون. گروهی از معترضان خشمگین اقدام به کندن سنگفرش‌های خیابان و آتش زدن برخی وسایل کردند و همچنین قصد حرکت به سمت ساختمان‌های دولتی را داشتند که نیروهای پلیس مانع آنان شدند. گزارشگر نیویورک‌تایمز می‌افزاید جنبش‌های اعتراضی فرانسه می‌آیند و می‌روند اما این یکی که دراینترنت سازمان یافته اندکی متفاوت است. چرا؟ زیرا این جنبش عمدتا ریشه در مناطق روستایی و بخش‌های فراموش‌شده فرانسه دارد. این اعتراضات جدی‌ترین چالش برای مکرون است زیرا مردم او را رئیس‌جمهور ثروتمندان می‌نامند.
علت اعتراضات
قیمت گازوئیل که عمومی‌ترین سوخت مصرفی در خودروهای فرانسه است در ۱۲ ماه گذشته حدود ۲۳ درصد افزایش داشته و به‌طور متوسط به ۵۱/ ۱ یورو در هر لیتر رسیده است. دلیل این افزایش، بالا رفتن قیمت جهانی نفت در ۱۲ ماه گذشته پیش از سقوط اخیر و همچنین مالیات مازادی است که دولت امانوئل مکرون برای حمایت از کمپین خودروی سالم و سوخت سالم بر مواد هیدروکربن در سال‌جاری میلادی قرار داده که به ازای هر لیتر گازوئیل حدود هفت و نیم و برای هر لیتر بنزین حدود چهار سنت بر قیمت عادی سوخت افزوده است. گزارشگر نیویورک تایمز می‌افزاید جنبش مو سوم به جلیقه زردها در ابتدا در اعتراض به سیاست‌های دولت، علیه افزایش مالیات سوخت شکل گرفت و شهروندان معترض با پوشیدن جلیقه‌های شبرنگی که طبق قوانین راهنمایی و رانندگی در فرانسه هر خودرو باید به آن مجهز باشد، اعتراض سراسری خود را اعلام کردند.
به نوشته آدام نوسیتر، علت نارضایتی عمومی در فرانسه آن است که این کشور بیشترین مالیات را در میان کشورهای اتحادیه اروپااز شهروندان دریافت می‌کند به‌گونه‌ای که مالیات ۴۵ درصد از GDP این کشور را تشکیل می‌دهد. یکی از این معترضان به نیویورک‌تایمز می‌گوید: «ما خسته شده‌ایم. به نظر می‌رسد دولت فقط برای حفظ امتیازات خود تلاش می‌کند.» یکی دیگر می‌گوید دیگر توان پرداخت هزینه سوخت را ندارم. این جنبش ظاهرا بدون رهبر است و احزاب مخالف در فرانسه سعی می‌کنند به نوعی خود را به آن وصل کنند و مدعی رهبری آن شوند.
«دومینیک رینیه»، اندیشمند سیاسی در سیانس پو، می‌گوید: «آماتور بودن جنبش جلیقه زردها نشانه‌ای است از بحران در نظام سیاسی فرانسه.» این اندیشمند سیاسی می‌گوید: «واقعا غیرقابل باور است. این تاثیرگذارترین حادثه از زمان روی کار آمدن مکرون است. این یک بحران عمیق است.»