غبارگیرهایی که از مایعات استفاده می کنند به عنوان اسکرابر شناخته می شود که در این سیستم ها مایع پاک کننده (معمولاً آب) وارد تماس با جریان گاز حاوی ذرات غبار می شود.
سطح تماس گاز با مایع موجب افزایش راندمان جداسازی می شود.
دامنه گسترده ای از اسکرابر وجود دارد اما تمامی این سیستم ها از سه بخش اصلی تشکیل شده اند:
1- رطوبت زن: فرآیند رطوبت زنی موجب تجمع ذرات ریز و افزایش توده های بزرگ تر خواهد شد و جمع آوری غبارات را آسان تر می سازد.
2- تماس مایع و گاز: از جمله مهمترین مسائلی است که راندمان غبارگیری را تحت تاثیر قرار می دهد. ذرات و قطرات به وسیله چهار مکانیزم رایج در تماس با هم قرار می گیرند.
3- جداسازی مایع از گاز: بدون در نظر گرفتن روش تماس به کار گرفته شده، باید تا حد ممکن مایعات و غبارات موجود جداساز شوند. در ابتدا تماس به وقوع پیوسته و ترکیب قطرات آب و غبارات به وجود آمده است. با افزایش ابعاد این ذرات در غبارگیر به سکون خواهند رسید گاز عبور داده می شوند. آب کثیف خارج شده از اسکرابر نیز یا پاکسازی شده و تخلیه می شود و یا دوباره به اسکرابر باز گردانده می شود. غبار از اسکرابر در واحد زلال سازی و یا به کمک سیستم های مکانیکی پاکسازی می شود.
