دنیای اقتصاد : ابتدای دهه ۹۰ برای اقتصاد آلمان یک نقطه عطف محسوب می‌شود. نقطه زمانی که در آن با تغییر ریل حرکت قطار اقتصاد آلمان وضعیت معیشتی مردم به شکل قابل توجهی بهبود یافت و اقتصاد آلمان متحد در یک بازه کوتاه به قدرتمندترین اقتصاد اروپا تبدیل شد. قبل از این دوره، اقتصاد سمت شرقی دیوار برلین به حدی بی‌روح و مات بود که کمتر کسی فرجام آن را غیر از فروپاشی پیش‌بینی می‌کرد. دولت بر تمام صنایع سایه افکنده بود و مجال شکوفایی درون‌زا به اقتصاد نمی‌داد. خانواده‌های نقره‌ای و اشرافیان موروثی در دل این نظام سرمایه‌داری دولتی، دهه‌ها ریشه دوانده و اقتصاد را به لبه پرتگاه نزدیک کرده بودند؛ به‌طوری‌که رفاه عموم جامعه زیر پای نظام سرمایه‌داری دولتی و گروه اقلیت له می‌شد. اما این داستان تلخ با تغییر نظام متمرکز دولتی به نظام مبتنی بر رقابت در ابتدای دهه ۱۹۹۰ تمام شد. با تاسیس هلدینگ دولتی «تروی‌هند» و انتقال مالکیت تمام شرکت‌های دولتی در یک دوره گذار، اقتصاد از بند سرمایه‌داری دولتی آزاد شد. «دنیای اقتصاد» با بررسی تجربه آلمان شرقی نشان داده اقتصاد این کشور در جریان خصوصی‌سازی چگونه توانست از یک‌سو بر سیطره خانواده‌های نقره‌ای بر صنایع آلمان پایان دهد و از سوی دیگر با مصون‌سازی صنایع واگذارشده در برابر اعمال نفوذ خانواده‌های نقره‌ای کار را به کاردان بسپارد.